Terug thuis

Hi folks,

Het is nu 10u Belgische tijd, 1u 's morgens in Californië en we zijn terug THUIS !
De vlucht is zeer vlot verlopen. Opgestaan om 5u30, de shuttle naar de luchthaven van Los Angeles. Een klein ontbijt op de luchthaven en op naar Chicago. We zijn zelfs over de Grand Canyon gevlogen.
In Chicago hadden we maar een uur om over te stappen, maar aangezien het vliegtuig naar Brussel van de zelfde terminal vertrok, moesten we niet meer door de security.
De vlucht naar Brussel ging ook vlot, vlot door de douane, zelfs op de bagage moesten we niet lang wachten.
De airport taxi die ons naar huis moest brengen stond al klaar en zelfs het verkeer op de Ring rond Brussel viel mee. Alles positief dus.

Voila, Het zit er nu helemaal op. Het zijn drie drukke, maar onvergetelijke weken geweest.

De laatste dag (snif-snif)

Hi Belgium, this is LA calling, voor de laatste keer ...

Deze morgen zijn we richting oceaan getrokken. Tijdens een snel ontbijt in een Starbucks koffieshop in Venice Beach hadden we nog enkele verrassingen in petto voor onze jarige. Een Amerikaanse verjaardagskaart 'voor Celebrities only' en activiteitenboek van High School musical & Camp Rock. Daarna zijn we naar Santa Monica gereden. Daar hebben we de auto even geparkeerd en zijn we in de Stille oceaan gaan zwemmen. Echt wel een ervaring, kracthige surf golven, maar wel kouder water dan we verwacht hadden. Maar echte ijsberen laten zich daar niet door afschrikken.

De Santa Monica Pier is zo'n staketsel dat in zee uitsteekt, maar met een pretpark erop. Het is ook het einde van de Route 66 die we maandag nog een stukje gevolgd hebben. Na een middagmaal in McDonalds (Tine mocht kiezen voor haar verjaardag, nog maar de tweede McD in deze hele vakantie, ongeloofelijk niet?) zijn we nog eens tot aan UCLA (de universiteit in Beverly Hills) en aan de exclusieve Bel Air wijk gereden.

Om vijf uur waren we terug in het hotel. Dan moest de auto terug naar de verhuurmaatschappij (allemaal zonder problemen). We zijn nog even gaan zwemmen in het hotel en 's avonds hier dan ons 'laatste avondmaal in de States'. Zelfs de bediening van het hotel had een verrassing voor de jarige in petto. Dit is een verjaardag die nog lang zal bijblijven.

Zo, we zijn uitverteld. Nu nog alles in de valiezen proppen en morgenvroeg, tegen half zes lokale tijd op om naar de luchthaven te vertrekken. En na een dagje vliegen, zijn we weer thuis.

Toodles, Lien, Tine & Bart.

Universal Studios

Vandaag zijn we naar Universal Studios getrokken. Het filmpretpark in het noorden van Hollywood, mocht zeker niet op het menu ontbreken. We wilden dit vandaag doen, omdat we morgenavond de auto al moeten inleveren, en we wilden toch zo lang mogelijk in het park blijven.

We vetrokken 's morgens rond een uur of negen, een beetje na de ochtendspits. Drie kwartier later stonden we in het attractiepark. Al de attracties zijn opgebouwd rond de succesfilms van Universal Studio's. En bijzonder leuke is de Universal Studio Tour, waar ze je in busjes rondvoeren tussen de decors en attributen van vroegere films: Jaws, Desperate Housewives, Colour Purple enz. Bij elk decor laten ze in kleine clipjes zien welke scenes daar gefilmd werden. Dit wordt afgewisseld met spectaculaire zaken zoals een kunstmatige overstroming, een donkere tunnel uit de Mummy films en een 360° 3D film uit King Kong.

In het park zelf zijn er een aantal liveshows en een aantal vaste attracties. We hebben ze allemaal gedaan.

Spectaculair was de Waterworld show en de Jurassic Park splash was de natste die we ooit gedaan hebben. Na Waterworld kon je zelfs poseren met de (televisie-)acteurs uit de show. Het zijn wel geen supersterren als Tom Hanks of Bruce Willis, maar ze spelen toch ook in CSI NY of Lost.

Tegen een uur of acht hadden we echt alles gezien (vooral Lien wilde absoluut alle attracties gezien hebben). Na nog eens een kijkje in het Hard Rock café (ons derde hardrock café van deze reis), keerden we terug naar het hotel.

Morgen 4 augustus is het Tine's verjaardag, en dat zullen we hier uitbundig vieren.

Groetjes Bart.

Los Angeles - deel I

Dag allemaal,

Palm Springs ligt maar een 150 km van Los Angeles; deze morgen konden we het dus wat rustig aan doen.

Ontbijt genomen in Ruby's, in een decor van de jaren 50. Dan nog een uurtje aan het zwembad gelegen, vooraleer we met de auto onze laatste 'grote' verplaatsing deden naar Los Angeles.

Rijden in Los Angeles, het is en hele belevenis. Autostrades van 7 of 8 vakken. Auto's die je rechts mogen inhalen, en dan een wirwar van snelwegen. Na een korte stop in één van die reusachtige shopping malls, kwamen we rond een uur of drie aan in ons hotel. De kamers waren nog niet klaar, dus lieten we de koffers achter en vertrokken we naar Beverly Hills.

Een eerste stop in Rodeo Drive: het mondaine LA, vol sjieke boetieks en exclusieve auto's. Vandaar naar Hollywood Boulevard, met de sterren in het voetpad en de voetafdrukken voor het Chinese Theatre.

En moest daar nu net niet de wereldpremiere van de film Step Up 3D plaats vinden? Limousines reden af en aan om de sterren (?) te brengen naar deze filmpremiere. We hebben een tijdje staan kijken en volgens Lien & Tine hebben we toch al wat beroemdheden gezien (Oef...)

Dan nog op zoek naar de Hollywood sign. Rijden in LA is niet van de poes, en al zeker niet zonder goede kaart. We zijn toch net na zonsondergang in het Observatory geraakt, hoog boven de stad LA, met een prachtig zicht. Jammer dat ze de Hollywood Sign 's nachts niet meer verlichten. Dan terug naar het hotel, inchecken, uitpakken en vlug onder de wol, want morgen,... is er opnieuw een drukke dag.

Groetjes.  Bart (weer wegens te laat voor alle anderen)

Joshua Tree National Park - Palm Springs

Hallo thuisfront.

Dit is weer een goedgevulde dag geworden (zijn er hier al andere geweest?). Eerst nog iets over gisterenavond. We moesten nog iets gaan eten, weet je nog? Niet ver van het hotel vonden we een China Buffet. Chinees, maar dan op zijn Amerikaans: all you can eat buffet. We hebben ons buikje rond gegeten.

Deze morgen dan eerst kort Lake Havasu City verkend. Een typisch vakantieplaatsje aan een stuwmeer op de Colorado rivier. Eén speciaal detail echter: de London Bridge. Een rijke amerikaan heeft zo'n dertig jaar geleden een Londense brug opgekocht, deze steen voor steen laten afbreken en overbrengen naar hier, om ze hier dan terug op te bouwen. Meteen een extra aantrekkingspool voor dit vrij recente stadje.

Dan verder terug richting Westen en Los Angeles. Halte gehouden aan het Joshua Tree National Park. Ons laatste National Park van deze reis. En weer totaal anders dan alle vorige. Dit keer een woestijnlandschap, met ruwe rotsen, alle soorten cactussen, en de hier goed groeiende Joshua Tree (foto). Stijn heeft er enkele rotsen beklommen (links, zo hoog dat hij bijna niet meer zichtbaar was) en Tine heeft via een aantal opdrachten haar Junior Park Ranger badge verdiend (rechts, en daarbij moet een plechtige eed gezworen worden).

We waren niet te laat in Palm Springs, waar we eerst nog wat gezwommen hebben tot de zon achter de bergen verdween. We zijn dan iets gaan eten in de Pomme Frite, een Belgisch restaurant. Het heeft ons goed gesmaakt. Palm Springs heeft een typische vakantiesfeer, met een stemmige centrale boulevard met palmbomen (natuurlijk) en overal restaurantjes en hier en daar live muziek.

Morgen richting Los Angeles; het begint hier nu toch echt in te korten...

Bart.

Van Grand Canyon naar Lake Havasu via Route 66

Deze morgen waren we van plan om vroeg op te staan (6u30!!) en naar de zonsopgang te gaan kijken in de Grand Canyon.
Dat is echter letterlijk in het water gevallen. Deze nacht hebben we immers zwaar onweder gehad en ook deze morgen was het nog fel aan het regenen (thunder storms en flash floods noemen ze dat hier).

Om 6u30 hebben we ons dus nog eens gedraaid in ons bed en we zijn pas tegen 9u terug in de Grand Canyon gearriveerd.

Groot was onze verbazing : de Canyon was verdwenen !!!!
Of beter gezegd helemaal opgevuld met wolken. Groot zicht was dat natuurlijk niet, maar aangezien Lien persé nog de West Rim van de Canyon wilde doen (en het precies toch ook wel wat aan het uitklaren was), hebben we dan toch maar het busje genomen om de westkant van de Canyon in te gaan.

Hier en daar kwam inderdaad de Canyon terug zichtbaar en we hebben ook een eind te voet langs de Canyon gewandeld om het komen en gaan van de wolken te kunnen analyseren. Op zich al een wonderlijk fenomeen hoe de situatie van minuut tot minuut voortdurend wijzigde.

Tegen de middag dan de tocht gestart naar Lake Havasu. Een heel interessante weg langs de oude "Route  66".

We zijn verschillende keren gestopt langs de typische cafés en motels van weleer.

Ook in Oatman, een spookstadje waar je direct het gevoel had dat je meespeelde in een oude Western, Cowboy film ... met Saloon, gevangenis, ... alles erop en eraan...

Tegen 20u gerarriveerd in ons hotel, zoals elke dag: moe maar voldaan...

De Cosaertjes zijn nog rap eens gaan zwemmen (het is hier namelijk terug warm geworden) terwijl het Vanmarckske de blog schrijft.

Daarna nog snel iets zoeken om te eten en allemaal onder de wol.

Tot morgen ,

En ja, we beginnen al wel eens aan thuis te denken, maar er komt hier elke dag zodanig veel op ons af dat er  weinig ruimte is voor heimwee. Dat zal voor donderdag zijn (als we onze stal beginnen te rieken... :))

Slaapwel,

Griet en de rest

hello to Begium from Arizona!

Hallo alle familie en vrienden die ons volgen via onze blog!

aan dit schuin tintje kan je wel zien wie dit geschreven heeft ('-')!

achter een rustige dag geven we er een lap op!
eerst een prachtig uitzicht op het view point Horseshoe bend!

achter dat het prachtige Horseshoe-view in ons gedachten was opgeslaan,

reden we door naar een heel toeristisch winkeltje,Trading Post!

Na we met vele zakken uit het winkeltje kwamen(beetje overdreven!) hebben we alles gedropt in de auto en gereden naar de Grand Canyon!

Mather Point,Navajo Point,Yaki Point,Lipan point,Grand view point,Moran point, ze waren allemaal suuppeerr mooi!

we wilden dan nog het westen van de Canyon zien, maar het begon een beetje te druppelen!!
we dachten de Canyon vol met wolkjes zal niet zo mooi zijn!
dus gingen we een film bekijken over de Grand Canyon op een heel groot scherm!
achter de film zochten we ons hotel op.

goed toegekomen in het hotel, mooi gewassen zijn we klaar om te gaan eten!
en als het morgen mooi weer is, gaan we naar het westen van de Canyon,
maar dat zie je morgen wel in de blog!

Bye Bye !!
Tine en de Familie Cosaert!

Rustdag in Page

De voorbije dagen hebben we heel wat kilometers afgemaald; hoog tijd dus om eens een dag de auto aan de kant te laten. Alhoewel, dat is hier vrij relatief. De straten zijn hier zo breed, dat je een auto nodig hebt om de straat over te steken. Te voet kan je hier dus niet veel aanvangen.

Enfin, lang uitgeslapen dus. 's Morgens was het hier wat bewolkt en daarom reden we eerst enkele kilometer tot aan de Glen Canyon stuwdam, waar we een kort filmpje in het bezoekerscentrum bekeken. Water is hier in dit droge en soms dorre Zuidwesten van levensbelang.

Tegen de middag kwam de zon regelmatig door de wolken piepen en zij we dan naar Antelope Canyon gereden. Deze schitterende nauwe 'slot canyon' wordt door de Navajo indianen beheerd. Het is behoorlijk prijzig om er door te lopen, maar het is meer dan de moeite waard.

Daarna zijn we naar Lake Powell gereden, het stuwmeer achter de Glen Canyon dam. We hebben daar gepicknicked en zijn daar enkele uurtjes blijven zwemmen. Het water was perfect van temperatuur. We vonden al dat het zwembad van het hotel een beetje klein was.

Groetjes, de Cosaertjes en één Vanmarckske.

Diavoorstelling

Ik heb de diavoorstelling van 'wat we allemaal zouden moeten zien' vervangen door foto's 'van wat we tot nu toe allemaal al gezien' hebben. Zijn meestal foto's die al tussen de berichten gestaan hebben, maar ik probeer er nog een aantal andere bij te zetten.

Groetjes Bart

Bezoek-relaxdag :-)

Hoi piepeloi gasten :-D,

Na een overheerlijke nacht vertrokken we met volle buikjes naar Goosenecks, dit zijn indrukwekkende kronkels in het landschap ten gevolge van een rivier. Hierna was Mexican Hat (Rock) aan de beurt, een rots in de vorm van een sombrero, waar de naam van het dorp waar we gisteren in sliepen vandaan kwam. Vervolgens zetten we koers naar Monument Valley, een nationaal park beheerd door de indianen zelf. Prachtige rotsformaties sierden er het landschap: een olifant, kameel,...

Na talrijke fotoshoots van onze eigen pro-fotograaf vake en een indiaanse maaltijd, moesten we ons haasten naar de auto. Reden daartoe waren de hevige regenbuien die we zagen in de verte en waarvan we al de eerste druppels voelden. Gevolg? Omringd door bliksemschichten (die we tevergeefs probeerden op foto vast te leggen) en nu en dan overspoeld door regen, reden we dan naar Page, waar we rond 4u uur aankwamen.

Dachten we. Niet dus, want in Arizona draaien ze de klok een uur terug. Dit was de hemel voor ons moeke want dat betekende dat we een uur meer aan het zwembad konden zitten. Gelukkig was de die hemel intussen wat uitgeklaard :). Ik en vake hadden het al snel gezien en gingen inkopen doen in het dorp. Na een heerlijke maaltijd in ons sjiek hotel maken we ons nu stilletjes klaar om naar dromenland te vertrekken.

Slaapwel en veel groetjes van lien en de overige cosaertjes

Autodag

Hi folks (citaat van de doorsnee Amerikaan :-))

Lien is begonnen met de blog update, maar vake moet overnemen; wegens te laat. Het is inderdaad een lange, maar wederom schitterende dag geworden.

Deze morgen vroeg opgestaan (allé vroeg is nog om 7u30) om een deel van Bryce Canyon te zien bij het ochtendlicht. Daarna ontbijt, tanken en tegen 10u waren we weg, voor wat wellicht onze langste verplaatsing zal worden.  Zo'n 600 km doorheen 'the great West'. Ik had nog niet begrepen waarom ze dit 'Groot' noemen, maar nu weet ik het wel : nergens heb ik nog zo'n groots en wijds landschap gezien.

De hele dag volgden we een 'Scenic Byway' (klein beetje te vergelijken met een groen baantje op de Michelin kaarten maar dan nog mooier & honderden kilometers lang) waarbij enorme vergezichten afwisselden met diepe canyons en rotsen met alle mogelijke kleuren van oker over roestbruin tot grijs en goudkleurig.

Tegen 12u30 waren we in Capitol Reef National Park, waar we de Scenic Drive gevolgd hebben met wedereom schitterende uitzichten op verschillende rotsformaties. De voorziene wandeling konden we niet doen, omdat de wandelweg een stuk ondergespoeld was door de hevige regenval van gisteren. Geen nood echter, er stond meer dan genoeg op het programma.

 Na een stop bij de uiteinden van het Lake Powel stuwmeer, bereikten we het Natural Bridges National Monument. Een soort kleine versie van een national park; dit keer speciaal met een aantal zandstenen bogen. Dit was vooral voor Stijn zeer interessant, omdat hij telkens de wandeling tot beneden aan de boog gemaakt heeft.

Tegen 20u30 pas kwamen we aan in Mexican Hat, een klein, maar zeer authentiek indianendorp, waar ons hotel was. Het reisbureau heeft ons verrast met een fles wijn, die we met zeer veel smaak opgedronken hebben (waardoor Griet nu ook al vast in slaap is).

Morgen doen we Monument Valley en reizen we door naar Page, waar we eens een dagje (relatieve) rust nemen. Is wel nodig, want alle dagen van hotel veranderen weegt op den duur wel door. Bij leven, welzijn en een goede internetverbinding berichten we daar morgen over.

Groetjes van Bart en de reeds in dromenland vertoevende andere Cosaerts.

Vandaag op naar het volgende nationaal park : Bryce Canyon

Deze morgen de raad van ons oma opgevolgd en gestart met een gezond ontbijt (dit keer echt gezond, maar wel veel te veel; ze noemen dat hier een "all you can eat buffet"). We hebben dat letterlijk genomen en hadden pas terug honger tgen 17u deze namiddag.

Deze voormiddag nog eerst een kleine wandeling in Zion park, met een heel mooi uitzicht als beloning van onze klim.
En daarna op naar het volgende park: Bryce Canyon.

Onderweg zagen we het weer veranderen in de verte, hele donkere wolken kwamen op ons af met heel wat bliksems. Eerst in de verte, maar ineens pal boven ons ... en het is zoals met alles in Amerika: ook de onweders zijn veel heviger en grootser !! Een echte stortbui met hagelstenen en alles erop en eraan. Voordeel is dat onze auto nu terug proper is.

Rond 14u kwamen we in Bryce Canyon aan en het weer was weer helemaal opgeklaard.

We hebben een tocht gemaakt met de auto, met verschillende uitzichtspunten met telkens een klein wandelingetje en ik moet zeggen dat we allemaal sterk onder de indruk waren. Het was weer iets totaal anders dan wat we tot nu toe gezien hadden (op de foto's kunnen jullie zien wat ik bedoel).

Om te eindigen hebben we een afdaling gemaakt in de Canyon, echt de moeite !!

Nu (hier 20u) juist ingecheckt in het hotel, zijn ze allemaal nog snel even gaan zwemmen voor we gaan eten. Ik heb me "opgeofferd" om vanavond de blog te schrijven en aangezien ik hier elke avond als een blok in slaap val, heb ik beslist om het nu nog snel te doen.

Zo dit was ons verslag van vandaag.

Groeten en tot morgen,
Griet en de rest

En een hele dikke proficiat aan oma en opa voor hun huwelijksverjaardag morgen (of vandaag als jullie dit lezen) !!!
Een dikke zoen van ons allemaal en drink er maar een goeie op hé !