Laatste dag Oslo en terug naar huis

Toegegeven, we zijn eigenlijk al twee dagen thuis, maar toch nog een verslagje van onze laatste dag in Noorwegen.
Ver konden we natuurlijk niet lopen, want de taxi zou ons opwachten rond 14u.
We namen een laatste hartig ontbijt en maakten de valiezen klaar. Aangezien onze Oslo kaart nog geldig was tot een uur of 11 trokken we naar het Holmenkollen Ski museum, dat bij de nieuwe springschans ligt, op een boogscheut van ons hotel.

Bij dat museum hoort ook een tripje naar de top van de schans waar je een schitterend uitzicht hebt op de stad Oslo. Goed dat we daar niet te laat toekwamen, want er stond al een behoorlijke rij voor de lift. Er was er maar één; ze kon slechts dertien mensen meenemen en het duurde bijna 5 minuten voor ze terug was om de volgende groep mee te nemen. Na het mooie vergezicht keken we nog eens rond in het Skimuseum en trokken Griet en Bart terug naar het hotel, omdat onze bagage tegen 12u uit de kamers moest.

Griet en Tine bleven dan in het hotel, maar Bart, Lien en Stijn wilden natuurlijk het maximum uit deze reis halen en deden nog een korte wandeling door het Homenkollen gehucht. We bezochten het oude en gerestaureerde houten kerkje en vonden nog een tweede, vrij toegankelijke skischans, waar het uitzicht al even mooi was.

Langs de schietbaan en een parcours voor frisbeegolf keerden we naar het botel teug.
Alles verliep dan zoals gepland: de taxi was op tijd en de vlucht netjes op uur, bij het landen in Brussel hoefden we niet te lang te wachten op ons busje naar de parking en al vlug waren we op weg naar huis.
Eerst nog een ommetje naar Brussel centrum, waar we Lien in haar studio afzetten. Zij moest namelijk op 1 augustus, de volgende dag dus, beginnen op haar eerste werk bij de POD Maatschappelijke integratie. Spannend.

Een dagje Oslo

't is zondag, dus iedereen mocht wat langer uitslapen. Na een uitgebreid ontbijt hier in Scandic Holmenkollen Park hotel, overliepen we even wat we vandaag allemaal wilden zien. Na wat rekenen en tellen beslisten we om voor iedereen zo'n Oslo kaart te kopen: gratis openbaar vervoer en gratis toegang tot heel wat musea in 24u.

We namen de metro tot in het centrum en startten bij het koninklijk paleis en zijn vrij toegankelijke tuin. Verder via het hard rock café naar onze eerste stop: het National Galleriet museum voor een bezoekje aan o.a. de schreeuw van Edvard Munch. We stapten verder langs het parlement tot aan de kathedraal, een mooie maar niet zo indrukwekkende kerk. Je merkt aan alles dat Oslo eigenlijk nog maar recent een grote stad geworden is. Nu zijn ze met 600.000, maar men verwacht hier een bevolkingstoename tot 1 miljoen inwoners tegen 2030.

We namen samen de ferry naar het museumeiland en bezochten daar het vikingschipmuseum en het Fram museum.

Het vikingschipmuseum bevat gerestaureerde resten van vikingschepen uit de 9e eeuw die 100 jaar geleden opgegraven werden. Het was immers de gewoonte om een vikinghoofdman samen met zijn schip en vele geschenken op het land te begraven.

In het Fram museum draaide alles rond de strijd om het eerst op de noord- en zuidpool te geraken. Het volledige schip, de Fram, vergelijkbaar met de Belgica van bij ons, is er in originele toestand te bezoeken. Vrij indrukwekkend hoe een kleine bemanning het twee tot drie jaar uithield in een dergelijk kleine ruimte.
Terug aangekomen in Oslo haven was er tijd voor een koffie en nog een kort bezoek aan het Alfred Nobel vredesmuseum.

We konden echter niet naar het hotel terugkeren zonder een bezoekje aan het Vigeland park, echt de moeite waard. 212 sculpturen van de beeldhouwer Vigeland stellen alle verschillende stadia in een mensenleven voor. Jammer dat we door de regen dit bezoekje wat sneller moesten afwerken.

Het eind is hier nu werkelijk in zicht: de vlucht is online bevestigd en de taxi naar de luchthaven is besteld. Morgenvroeg nog wat rondkijken op de Holmenkollen site en dan naar huis. Het volgend berichtje zal van in Kortrijk zijn.

Van Stryn naar Oslo

We beslisten om vroeg op te staan en vroeg naar Oslo te vertrekken. Dan zouden we kort na de middag toekomen en nog wat sightseeing kunnen doen. Stryn-Oslo is net geen 500 km en aan een gemiddelde van 80 km/u is dit inderdaad een goede zes uur rijden zonder stoppen. Wij dus vanaf zeven uur al op pad. De weg viel al bij al beter mee dan verwacht. Vanaf Lillehammer waren er grote stukken autosnelweg, waar we 110 km/u mochten rijden.

We stopten enkele keren voor een hapje en een drankje en arriveerden kort na 14u in ons Oslo hotel.
Klein beetje platte rust en dan op weg naar het centrum. We moesten vandaag ook onze huurwagen inleveren in Oslo-centrum, dus daar ging het eerst naar toe.

We verkenden daarna het nieuwe architecturale deel Aker Brygge; oude havengebouwen die gerenoveerd en getransformeerd werden naar mooie appartementen en hippe café's en restaurants.

Te voet volgden we de waterlijn, doorheen het oude fort tot aan het nieuwe operagebouw.

Bij dit gebouw kan iedereen zomaar het dak oplopen!

Tine had al gevonden waar we 's avonds iets konden eten: een klein Sushi restaurant in de buurt van het centraal station, dat van tripadvisor 4,5 op 5 gekregen had.
In het centraal station kwamen we erachter met welke metro we terug konden naar ons hotel. Nu nog even bekijken hoe we onze dag morgen in Oslo gaan invullen, want er is hier van alles te doen.

Alesund - laatste dag Stryn

Laatste dag hier in ons huisje in Stryn. Vandaag trokken we voor een uitstap nog een stuk verder noordwaarts tot in Alesund.
De trip was zo'n 120km enkel, langs goede wegen, met één veerpont onderweg.

We kwamen tegen de middag aan en begonnen bij het Atlantisch aquarium. Indrukwekkende aquaria met de voornaamste vissen die in de Atlantische oceaan voorkomen. Hoogtepunt van dit bezoek was het moment wanneer een duiker in het grote bassin verscheen om de vissen te voeren.

Alesund is een klein stadje, gebouwd op enkele eilandjes. Door een grote brand in het begin van de 20e eeuw, waren alle huizen verwoest. Alles werd tegelijk heropgebouwd in typische Jugendstil stijl. Dat geeft deze plaats een apart karakter.

Interssant is ook de Fjellstua rots, waar je via een trap met 418 treden kan naar toe klimmen. Je hebt een schitterend zicht over de stad en de omliggende eilandjes.

Na nog een korte wandeling door het centrum keerden we terug naar Stryn.

Panoramaweg Nordfjord

De zon liet het deze morgen wat afweten, maar niet getreurd; het bleef (meestal) droog en we moesten nog de panoramaweg doen. Deze weg loopt tegen de noordkant van de Nordfjord en biedt regelmatig mooie vergezichten op de fjord beneden.
Een eerste zicht hadden we van bij het kerkje van Nordsida; net op het moment dat een volgend cruiseschip opnieuw in de richting van Holden voer.

Even verder stopten we in Ulvedal. We keken er in de Ulvedalkloof en in een grot waar in de 17e eeuw één of andere misdadiger zich drie jaar lang verscholen heeft.

Interessant was ook de gerestaureerde boomzaag, die door waterkracht aangedreven werd.

Verder naar de watervallen van Tvinnefossen. Het leuke hieraan is dat je achter de waterval kan lopen. Een speciale ervaring.
Verder ging het dan naar Nordfjordeid. We passeerden een kilometerslange file voor de veerboot naar het zuiden. Sinds een deel van de weg weggespoeld werd na het onweer zondag nacht, moet alle verkeer gebruik maken van deze veerboot. Gelukkig moeten we hier niet langs als we zaterdag terug naar Oslo rijden.

In Nordfjordeid deden we nog wat inkopen en Stijn kon zijn verzameling Pokémon eieren weer aanvullen.










Tenslotte wensen we, speciaal vandaag, oma & opa nog van harte proficiat met hun 54e huwelijksverjaardag.

Gletscherdag: Kjenndalsbreen - Bodalsbreen - Brikdalsbreen

Eerst even terug naar gisterenavond. Omdat we vrij vroeg thuis waren, kon Tine nog haar beroemde guacamole maken. En of het gesmaakt heeft.

Bart & Stijn deden nog een avondwandeling. Op de foto zie je rechts ons huisje en links het cruiseschip op weg naar een volgende bestemming.

Vandaag dan gletscherdag. We bevinden ons dicht bij de Jostedalsbreen, de grootste gletscher van het Europees vasteland. Eigenlijk is dit een hoogplateau vol met ijs, waarbij in de verschillende dalen in de streek gletschertongen naar beneden komen.
We begonnen met de Kjendallsbreen. Via een private weg, waarbij je een klein bedrag aan tol betaalt, geraakten we met de auto vrij dicht bij de gletscher. Na 10 minuten wandelen hadden we een mooi uitzicht op de gletscher.

Voor de Bodalsgletscher keerden we even terug en namen we een andere tolweg. Voor het beste uitzicht moesten we wel een uur heen en een uur terug stappen. Een leuke wandeling waar we onderweg niet veel mensen tegenkwamen.

Tenslotte, het was toen al rond een uur of vier, reden we nog naar de Brikdalsbreen, de meest toeristische gletscher in de streek. Het was er vrij rustig en we wandelden in een klein uurtje tot de voet van de gletschertong. Indrukwekkende natuur hier in Noorwegen.

Hellesylt - Geiranger - Dalsnibba - Gamle Strynefjellvei

Het zonnetje was weer van de partij deze morgen. We waren vroeg op, want we wilden tegen 9u30 de veerboot Hellesylt - Geiranger halen. Tegen 8u30 waren we weg en om 9u10 stonden we aan de kaai te wachten op de ferry. Hellesylt-Geiranger is een S-vormig traject door de fjord van zo'n 20 km, waar de veerboot een uur over doet. Omdat de fjord daar zo smal is, is dit een indrukwekkende passage. We passeerden verschillende watervallen en ook enkele verlaten boerderijen op de steile bergwand.

Geiranger is een klein lieflijk plaatsje, dat echter vaak overspoeld wordt door de toeristen uit de grote cruise schepen. Er lag er nu maar één aangemeerd, zo vertelde een Vlaamse gids, op topdagen kunnen er dat twee of drie zijn. En op elk van die schepen zitten er zo'n 3000 mensen...
Op de foto kan je ook zien voor welk een smog een dergelijk schip zorgt. Jammer...

We liepen wat rond in Geiranger en reden dan naar het Mollsaeter uitzichtspunt, waar we hoog boven het dorpje de fjord konden inkijken.

We vervolgden onze weg terug naar Stryn, maar sloegen op de pashoogte nog af naar Dalsnibba, een uitkijkpunt op 1500m boven de Geirangerfjord.

Verder op onze terugweg sloegen we nog een af op de Gamle Strynefjellvei, de oude en kronkelende weg van Stryn naar Grotli. We volgende deze tot aan het zomerskicentrum (dat intussen wel gesloten is) en keerden dan op onze stappen terug.
Vlug nog wat boodschappen gedaan in Stryn en dan na deze gevulde dag terug naar ons huisje.

Naar de Westkaap

Toch een bewogen nacht achter de rug. We konden eigenlijk wel iets vermoeden, want de eigenaar van het huisje kwam rond een uur of acht vragen om alle elektrische apparaten van het net te halen. Er kwam een onweer aan en enkele jaren geleden had hij bij een gelijkaardig onweer alle toestellen moeten vervangen. We zagen de wolken samentrekken aan de overkant van de fjord en de eerste bliksem en donder kwam niet lang daarna. Het water viel met bakken uit de lucht. Het onweer verplaatste zich eerst naar onze kant en dan verder naar het oosten. We dachten dat het ergste voorbij was en gingen slapen. Het bleef echter regenen, bliksemen en donderen. Rond 3u werden we wakker gemaakt door een enorme knal. De elektriciteit viel uit in de hele vallei. Pas 's morgens werd de schade hier duidelijk: de bliksem was ingeslagen op een chalet wat verder beneden en de weg was voor een stuk weggespoeld. De Noren weten echter wel van aanpakken: vanaf 8u 's morgens waren ze de brug en de weg aan het repareren.

Logisch dus dat we deze morgen wat later opstonden. Aangezien de fjord nog volledig in de mist zat trokken we naar het westen, richting westkaap, het meest westelijke punt van Noorwegen.
Na enkele km werd het weer min of meer zonnig. We hadden een prachtig zicht op de oceaan, de scherenkust en enkele kleine dorpjes langs de kust.

We vonden zelfs een klein zandstrandje dichtbij, waar we wat konden zwemmen & zonnen. Stijn & Lien deden daar nog een flinke wandeling, naar een uitzichtspunt.

In het terugkeren stopten we nog in Malloy, de haven van de Nordfjord. We aten er iets en reden dan verder terug naar ons huisje in Stryn. Daar had men al flink aan de weg gewerkt en was de elektriciteit hersteld.

Eerste dag in Stryn: wandeling van Flo naar Nedstevassaetra

Eerste dag in ons huisje in Stryn. We hebben eens lang kunnen uitslapen: elk zijn eigen kamer en de absolute stilte hier boven de Nordfjord. Zalig! We moeten hier nu natuurlijk zelf voor ons ontbijt zorgen, maar dat lukt ons wel ;-)
Het is hier intussen nog steeds stralend weer, en omdat ons afgeraden was de grootste trekpleisters in het weekend te doen, vertrokken we richting Stryn en het Stryn-meer voor een flinke wandeling.

De eerste kilometers gingen sterk omhoog, maar eens aangekomen bij het eerste meertje ging het eerder vlak verder langs enkele huisjes en langs enkele mooie watervallen.

Zo kwamen we aan een tweede meer. We volgden een smal pad tegen de rotswand tot aan het eind van dat meer. Daar hielden we onze picknick.

We liepen nog wat verder tot aan het derde meer in de vallei en keerden toen op onze stappen terug.
Na wat inkopen in Stryn en een heerlijk avondmaal, zitten we alweer een boekje te lezen op ons terras. Tot morgen.

Op weg naar ons huisje in Stryn

Vandaag goed op tijd vertrokken uit Skjolden voor een tripje naar onze volgende logeerplek: een huisje voor een week nabij Stryn aan de Noordfjord.
We namen de andere, smallere weg tot aan het staafkerkje in Urnes, UNESCO werelderfgoed. Toch weer heel anders dan het vorig kerkje in Borgund.

Het was een beetje mikken, want we moesten de mini-ferry op naar Solvorn, en die vaart maar één maal per uur.

In Solvorn aangekomen zijn we gaan zwemmen in de fjord. Best wel koud, maar in een schitterend decor. Na een snelle picknick dan verder richting noorden.

We stopten nog in het gletschermuseum in Fjaerdall en kwamen rond 18u aan in ons huisje.
Het is een goed uitgeruste chalet, met schitterend uitzicht op de Nordfjord.