Deze morgen op het gemak vertrokken uit Las Vegas. Na een laatste ontbijt tussen de gokmachines, vertrokken we naar Zion National Park. Na anderhalf uur rijden zijn we eerst gestopt in St Georges waar we een mormonenkerk hebben bezocht. Zondag misdag ! We kregen een rondleiding door een gepensioneerde schooldirecteur die ons alles verteld heeft over de kerk en het ontstaan van St George. Hij deed ook extra zijn best om mormonenzieltjes te winnen. Daarna nog een uurtje rijden naar het hotel.
Het is een schitterend hotel (alweer!) met een mooi zwembad en de roodkleurige bergen op de achtergrond. Omdat het prachtig weer was hebben we eerst een uurtje gezwommen, want moeke moest nog een beetje bruinen. Nadat we moeke eindelijk van het zwembad weggekregen hadden, hebben we eerst iets gegeten om deze avond wat langer in het National Park te kunnen blijven. Het nationaal park is eigenlijk een lange diepe kloof met rotsen in allerlei kleuren. Op de dunste plaatsen was de kloof zelfs maar 6 feet (1m80!!) breed. Zover zijn we jammergenoeg niet gegaan, want anders moesten we met onze schoenen door de rivier. Tegen dat we uit de kloof waren, was het al goed donker.
Voila, ik zal jullie laten, want ze hebben hier net een zak chips open gedaan en ik wil nog wat van m'n dr. pepper (een soort cherry coke, mijn Amerikaanse verslaving) drinken.
Groetjes stijn.
We waren blij eens nieuws van Stijn te vernemen. We dachten al dat hij die reis niet interessant vond.Zorg maar dat je niet verslaafd wordt aan die cherry cook!
BeantwoordenVerwijderenIk zie dat hij toch probeert de kerk in 't midden te houden, al is dan die van de mormonen.
Als ik al die zakken zie van te shoppen, denk ik dat je toch iemand zult moeten achterlaten in Amerika omdat je teveel gewicht meehebt!(of is dat de vuile was in die zakken?) Weet je wat:zet de meisjes op dieet, zodat ze wat kilo's minder meehebben. Anders is alles hier oké en ook bij jullie thuis.
Groetjes!
oma
Howdy ;-)
BeantwoordenVerwijderenNu we terug in België zijn, kan ik toch ook zelf eens reageren op jullie blog in plaats van die familie Bossuyt ;-)
en nee hoor ik ben helemaaaaal niet jaloers... HELEMAAL NIET. wij hebben trouwens ook een kloof gezien die op de dunste plaatsten 1m80 breed was. nu ja, misschien was die bij ons eerder een wegverzakking... mja... ok, ik ben toch jaloers ;-)
geniet er nog maar van :p
Jonas