15 augustus en we zijn terug thuis. De terugreis is toch ook weer een avontuur geworden. En dat had alles te maken met de brand in de luchthaven van Nairobi. Men had ons verzekerd dat sinds vorige vrijdag alle vluchten vanuit Nairobi weer operationeel zouden zijn. En dat klopte ook. Alle voorziene vluchten gingen door, met meer of mindere vertraging.
Wij vertrokken om 16u uit ons hotel in Mombasa. Aan de luchthaven van Mombasa namen we afscheid van onze gids/chauffeur Jospeph Chege, die ons deze tweeëneenhalve week uitstekend begeleid heeft. Het verkeer viel mee en het lukte zelfs om een eerdere lijnvlucht naar Nairobi te nemen.
Een eerste gevolg van de brand is dat alle nationale vluchten op Nairobi verlegd werden naar de cargo-luchthaven, een heel eind van de internationale terminal. Wij dus met vijf en met al onze bagage op een busje richting terminal.
Daar aangekomen rond een uur of acht (onze vlucht naar Cairo vertrok pas om 4u30 's morgens) stelden we al vlug vast dat behalve de check-in balie (die voor onze vlucht maar operationeel zou worden na 1u30 's morgens) er daar niets meer was: geen restaurant, geen winkels, niets niemendal. Ook geen bord met vertrekkende vluchten. Dit alles stond in het centrale gebouw en was in de vlammen opgegaan.
Na enkele uurtjes wachten in de krappe check-in ruimte konden we inchecken en ons begeven naar de wachtruimte. Dit bleek een tent te zijn op het tarmac, tussen de vliegtuigen. Nu en dan werd een groep passagiers via een megafoon opgeroepen om zixh naar het vliegtuig te begeven. Als je dan weet dat ons vliegtuig richting Cairo pas om 6u vertrokken is, dan hebben we wel ons persoonlijk record luchthavenwachten gebroken.
Onze vertraging in Nairobi had dan ook wat impact op de transfer in Cairo. Snel, snel van vliegtuig veranderen en hopen dat onze bagage het ook gehaald had;
Met een uurtje vertraging landden we dan op Zaventem, met de volledige bagage.
Zo komt er toch ook weer een einde aan Cosaerts go South, een schitterende ervaring op het Afrikaanse continent.

Laatste volledige dag Bamburi Beach hotel in Mombasa. We hadden ’s morgens niets speciaals te doen, dus mocht iedereen eens lang uitslapen. Het is te zeggen tot goed acht uur, want het ontbijt wordt maar geserveerd tot 9u. Hevige regen deze morgen, maar die maakte al vlug plaats voor een schitterende zon. Zwembadweer dus, tot ’s middags. Kort na de middag zijn we dan voor het hotel gaan snorkelen. Voor de kust van Kenia, en eigenlijk helemaal langs de oostkust van Afrika ligt een barrièrerif, dat een strook van 500m ondiep strandwater scheidt van de diepe oceaan.

We vertrokken bij laag water met een boot met glazen vloer, tot dicht bij het rif om daar te snorkelen. Onze gids toonde ons koralen, zeeëgels, zeekomkommers en heel wat verschillende vissoorten. Daarna werden we afgezet op het barrièrerif, dat bij laag water helemaal vrijkomt. We mochten er rondlopen en zagen er de vreemdste wezens: spinne-zeesterren, sponskoraal, zeeslakken en clamp-shells. Indrukwekkend was de snelheid waarmee het getij terug opkwam.  Nadat we terug in het hotel waren, bleef er nog tijd over om wat te zonnen, zwemmen of relaxen. Morgen komen we terug naar huis. We hebben nog een morgen in het hotel. Om 16u komt men ons halen voor de transfer naar de luchthaven van Mombasa. Dan volgt een binnenlandse vlucht naar Nairobi om 20u30, waar we dan het vliegtuig nemen naar Cairo om 4u ’s morgens. Het wordt dus een tripje van 24u. Het volgend berichtje zal van op onze thuiscomputer zijn.

Er werden ook nog wat foto's toegevoegd aan het berichtje van gisteren. Om één of andere reden werkte dit gisteren niet.

Deze morgen kwam onze gids Chege ons halen voor een bezoek aan het centrum van Mombasa. Mombasa is heel anders dan Nairobi. Het is hier warm, vochtig, soms erg vuil en druk. Maar het centrum heeft wel zijn charme. Mombasa lag aan de oorsprong van Kenia. Het werd ontdekt door Vasco da Gama die er een Portugese vestings- en handelsplaats van maakte. We bezochten het Portugese fort Jezus en maakten een korte wandeling door het historische centrum. We waren ’s middags op tijd in het hotel, net toen het… begon te regenen. Dit blijkt typisch te zijn voor Mombasa: terwijl het regent in de ene wijk, schijnt de zon volop aan de andere kant van de stad.
 

We profiteerden toch nog wat van de zon en werden dan om 4u afgehaald voor een bezoek aan het nabijgelegen Haller park. Dit is een oude mijnsite, die terug omgevormd werd in een natuurgebied met allerlei soorten dieren. Een soort tropische zoo eigenlijk. Vooral het voederen van de nijlpaarden en de krokodillen was spectaculair. Een foto bij een reusachtige schildpad sloot de namiddag af.  
 
 
 
 

Zoals verwacht was er ook geen internettoegang in de wildparken Amboseli en Tsavo West. Even onze achterstand inhalen en jullie weer op de hoogte brengen van onze verdere avonturen in Kenia.

Vrijdag 9 augustus:

Het verkeer uit Nairobi viel nogal mee. Het moslim suikerfeest is een vrije dag in Kenia. We waren dus snel door het centrum en op de Mombasa highway richting kust. We passeerden de luchthaven, maar konden wel niet veel zien van de recente brand. We merken het we als we daar woensdagavond toekomen. De weg naar het Amboseli nationaal park is recent verbeterd en de rit er naar toe (260 km) deden we in een uur of vijf. We waren om twee uur in de Sentrim Amboseli lodge. Net op tijd voor een goedverzorgde buffetlunch. Een beetje chillen in onze tent/kamer en dan voor enkele uurtjes op safari. Giraffen, olifanten en enkele gnoes, maar wel in veel mindere grote aantallen dan in Masai Mara. Amboseli is een schraal begroeide zoutvlakte en dat zie je ook aan de dieren; hun pels is lichter en ze hebben minder haren of manen. Eén van de typische dingen van Amboseli is de Kilimanjaro, die op de achtergrond aanwezig is. Vrijdag bleef hij echter de hele namiddag in de wolken verborgen.

Zaterdag 10 augustus

Vroeg opgestaan voor een ‘verrassing’: een bezoek aan een authentiek Masai dorp. De Masai mannen en vrouwen dansten voor ons (Lien, Stijn & Tine mochten daarbij meedoen). We kregen uitleg over hun gewoontes en mochten een typische hut bezoeken. Ze toonden ons hoe ze vuur maakten en op het eind moesten we natuurlijk nog passeren langs de immer tegenwoordige Masai-souvenir markt.
De Kilimanjaro was in de vroege uren ook van de partij. Nu en dan hadden we een goed zicht op de besneeuwde top van de hoogste berg van Afrika (zie foto met de giraffen).
Om 9u vertrokken we dan, in begeleid en gewapend konvooi naar Tsavo. Er zijn jaren geleden veel overvallen geweest door struikrovers uit Tanzania en sindsdien worden alle toeristen daar geëscorteerd. We stopten even bij een indrukwekkende gestolde lava-stroom, en deden een eerste safari door het park.

Weer een heel andere omgeving: vulkaanlandschap, vele heuvels en lage begroeiing. Eerst een leuke wandeling naar de Mizumi springs (bron van drinkwater voor Mombasa). We bereikten de Ngulia Safari Lodge tegen de lunch. Het was een schitterende zonnige dag en dus deed een plons in het zwembad heel veel deugd. Om vier uur stond onze laatste safari op het programma. Hoogtepunt van deze tocht waren de twee luipaarden die we tegenkwamen; die hadden we tot nu toe nog niet gezien. Indrukwekkend.

Terug in de lodge konden we nog genieten van een bende buffels en wat olifanten die kwamen drinken uit de poel bij het hotel. Ook het luipaard dat het opgehangen stuk vlees verorberde zorgde voor spektakel. Eigenlijk tegen de regels (je mag de dieren niet voederen)

Zondag 11 augustus

Transfer naar Mombasa. Eerst nog een uur kronkelend doorheen het Tsavo nationale park, tot aan de snelweg naar Mombasa. Stel je daar niet te veel bij voor; een snelweg is hier een geasfalteerde tweevaksweg met veel zwaar verkeer. Tegen de lunch waren we in ons hotel aan de Indische oceaan.
Een hele namiddag aan het zwembad en de zee, het kan eens deugd doen na 14 dagen rondzwerven in het Keniaanse binnenland.
Morgen wellicht geen berichtje op de blog, maar we posten nog wel eens voor we naar huis vertrekken. Dat begint hier serieus in te korten.  

Het beloofde videootje van de verjaardag van Tine. Het is een beetje donker, maar ja, het was donker in het restaurant en ze zijn hier dan nog eens allemaal zwart ook ;-)

http://youtu.be/XeaVs3bKBwY

       

Terug in Nairobi

We zijn even van de radar verdwenen, maar we zaten dan ook in een uithoek van Kenia, het Masai Mara nationaal park. Zelfs elektriciteit (windenergie en generatoren) is maar beperkt ter beschikking. Maar voor de chronologie eerst terug naar maandagnamiddag 5 augustus, Lake Bogoria. We waren flamingo’s beloofd en we hebben ze ook gekregen. Naar schatting 6 à 7 miljoen zitten er op de ondiepe gedeelten van het meer. Indrukwekkend en leuk om mooie plaatjes te schieten. Een beetje meer zon had het helemaal top gemaakt.

Dinsdag 6 augustus: lange verplaatsing naar het Masai Mara nationaal park.
 Vroeg vertrokken voor een hele tocht naar Masai Mara. Van Bogoria over Nakuru, Navaisha, Mai Habui tot in Narok voor de lunch. Dan was het gedaan met asfalt. De laatste 30 km zijn gewoon onverhard. Het landschap veranderde ook sterk van de groene heuvels en meren van Nakuru over uitgestrekte graanvelden voor Narok tot de schrale Masai hoogvlakte van het nationaal park. We trokken onmiddellijk het park in om wat wild te spotten en het viel onmiddellijk op dat er hier zeer veel en zeer veel verschillende soorten wilde dieren zitten. Alles passeerde de revue: olifanten, verschillende soorten antilopen, duizenden gnoes en op het eind een koppel leeuwen. Om zeven uur werden we in de lodge afgezet.

Woensdag 7 augustus: volle dag Masai Mara.

Al vroeg vertrokken we op safari. We doorkruisten hele stukken van het park, op zoek naar wilde dieren. Olifanten, leeuwen, zelfs een jachtluipaard; het liet zich gewillig fotograferen. Maar niet alleen de dieren zijn indrukwekkend, ook de immense vlakte en de weidse vergezichten zijn onvergetelijk. We hielden een korte picknick aan de oevers van de Mara rivier, met een zicht op de vele nijlpaarden en krokodillen. Geen enkele gnoe of zebra had echter zin om de rivier over te steken.  Iets wat ze in dit seizoen wel eens meer durven proberen. We keerden terug naar de lodge via bendes gieren die zich te goed deden aan een karkas, struisvogels, wrattenzwijnen en nog veel meer. We arriveerden in de lodge rond een uur of vier.

Donderdag 8 augustus: Masai Mara – Nairobi.

We vertrokken vroeg voor de transfer naar Nairobi. We lieten ’s middags de Rift valley achter ons en kwamen rond twee uur aan in de Bomas of Kenya. Dit is een folkloristisch spektakel met traditionele dansen en wat acrobatie. Ook een bijhorend park met traditionele dorpsopstellingen van de verschillende stammen van Kenia. Een typische schooluitstap hier in Kenia. Grappig om al die kleine Keniaantjes te zien in die verschillende uniformen. Na een uurtje in de typische Nairobi avondspits kwamen we aan in ons vertrouwde Boulevard hotel, waar we in het begin van de reis ook al logeerden.

Voila, jullie zijn weer mee. Het kan weer enkele dagen duren voor je iets van ons hoort, want morgen en overmorgen staat er telkens weer een nationaal park op het programma. In Mombasa verwachten we wel de blog te kunnen aanvullen.

Maandag 5 augustus: Lake Bogoria Hotel.

Eindelijk nog eens een Wifi access punt gevonden dat werkt, of waarvoor men geen woekerprijzen vraagt. Na ons vertrek uit Treetops hebben we toch al heel wat meegemaakt, dat de moeite is om eens iets over te schrijven.
Van  uit ons boomhotel Treetops werden we teruggevoerd naar het Outspan hotel in Nyeri, waar het meeste van onze bagage achtergebleven was. We vertrokken richting noorden en het eerste waar we
stopten was bij de evenaar. Daar werd ons in de praktijk getoond hoe dat werkt met het leeglopen van een badkuip; Het testje was simpel, maar indrukwekkend. 5 meter van de evenaar draait het water in wijzers zin, op de evenaar niet en onder de evenaar in tegenwijzers zin.
We stopten nog aan de Thomson watervallen in Nyahururu en kwamen aan tegen een uur of twee in de Lake Nakuru Lodge. Daar vertrokken we voor onze eerste echte safari: Cosaerts go Wild in plaats van Go South. En wild hebben we gezien: Thomsongazellen, een witte neushoorn, impala's, een groep van wel twintig giraffen en last but not least een
leeuwin, verscholen in het struikgewas.
Tine's verjaardag werd 's avonds op passende manier gevierd; ze zal die niet licht vergeten. Als het lukt, zet ik vanavond eens een filmpje online.
We gaan ons hier nu stilletjes klaarmaken voor een tochtje in het lake Bogoria national reserve park. Een meer met naar verluidt miljoenen flamingo's. Eens zien of het klopt.

4 augustus 2013 wakker worden in Treetops.

Toch wel een speciale plaats, dit Treetops hotel. Vooreerst door de ligging, net binnen het Aberdare nationale park, aan enkele drinkpoelen. En ook vanwege de geschiedenis. Het was hier in 1952 dat de toenmalige prinses Elisabeth vernam dat haar vader kin George geloof ik (die van the Kings speech) gestorven was en dat zij dus koning van Engeland geworden was.

Maar de belangrijkste reden om hier langs te komen zijn toch de grote wilde dieren die hier langskomen, om wat te drinken of wat in de modder te wroeten.
In de namiddag vertoonden zich hier en daar een wrattenzwijn en een kleine kudde buffels. Bij valavond kwam er een groep van 14 olifanten uit de bergen naar beneden om hier wat te drinken. Er waren ook enkele kleintjes bij, zelfs eentje dat wellicht noch geen maand oud was. Het is toch anders als ze je ze bezig ziet in hun natuurlijk biotoop.
Na een uitstekend diner hier in dit ‘boomhotel’, gingen we onder de wol, letterlijk, want het is hier behoorlijk koud op goed 2000m hoogte. Normaal worden de gasten hier ook ’s nachts verwittigd als er groot wild opduikt (1x buzz voor een hyena, 2x voor een luipaard, 3x voor een neushoorn en 4x voor een olifant).  Door de mist was er vannacht niets te zien, en heeft men ons dus heerlijk laten slapen. Oh ja, bijna vergeten, het is vandaag Tine’s 15^e verjaardag. Proficiat Tine.

Een relatief rustige dag in het Outspan hotel in Nyeri vandaag. Deze morgen trokken we naar het kleine centrum van Nyeri, waar Lord Baden Powell zijn laatste rustplaats kreeg. Blijkbaar vond Baden Powell deze streek en dit klimaat zo geweldig dat hij hier zijn laatste jaren sleet en met zicht op mount Kenia wilde begraven worden. Enkel mount Kenia hield zich vandaag schuil achter de wolken.

Na het bezoekje aan het kerkhof deden we hier een korte wandeling door het centrum; we waren de attractie van de dag: vijf bleekhuiden tussen al die zwarten. We hadden heel wat bekijks. Enkelen van ons voelden er zich weinig comfortabel bij, wat bij een koffie aanleiding gaf tot de filosofische dscussie of we mensen nu per definitie moeten wantrouwen of vertrouwen.

In de namiddag stond een "river walk" op het programma. Het was lang niet duidelijk of we dit konden doen, wanneer we dit konden doen en wie ons kon begeleiden,... en uiteindelijk bleek het een vrij makkelijke wandeling tot aan de rivier, wel voorzien van grappig commentaar. Spectaculair was de meer dan 500 jaar oude vijgenboom, waar we doorheen konden lopen.


Het hoteldomein dan, dat is zo typisch Brits, met een snookerroom, een squashzaal en die typische klassieke salons, maar wel in een prachtige koloniale setting. Morgenmiddag worden we dan naar het Treetops hotel gebracht, in het Aberdare nationale park voor een eerste confrontatie met het echte wild van Kenia. Hoogstwaarschijnlijk zonder internettoegang, want midden in de wildernis.

Hier zitten we dan, knusjes bij een knetterend haardvuur in de lobby van hotel Outspan in Nyeri. Fantastische koloniale atmosfeer, met voornamelijk... Chinese gasten. Van globalisering gesproken.
Morgen meer over dit hotel, waar Baden Powell zijn laatste dagen doorbracht en vermoedelijk ook begraven is, al hebben we dit nog niet gevonden.

Deze mogen vertrokken we redelijk vroeg uit Nairobi richting Thika. De eerste stop op het programma waren de 14 falls, net buiten Thika. We hebben inderdaad blijkbaar een atypisch programma, want onze gids was hier nog nooit geweest en moest de weg vragen. We waren dan ook alleen bij die watervallen. We werden opgewacht door een legertje 'fourteen falls guides' die allemaal meer dan bereid waren ons wat rond te leiden en uitleg te geven. We kennen intussen wel de Keniaanse micro-business. Overal wordt je vriendelijk geholpen en begeleid,... voor een vriendenprijsje natuurlijk. Onze gelegenheidsgidsen gaven ons een rondleiding van de waterval en toonden ons enkele nijpaarden in de rivier.


De lunch namen we in het Blue Posts hotel, bij de Chania falls. Een typisch koloniaal hotel, met een verzorgde tuin, waar in de aangrenzende speeltuin enkele klasjes op schoolreis waren.
Na de middag gingen we op zoeken naar een stuwmeer dat voor het drinkwater van Nairobi zorgt. Ook dit was nieuw voor de gids. Het stuwmeer zelf was niet echt de moeite maar de weg er naar toe des te meer. We maakten kennis met de vele gewassen in dit vruchtbare land: koffie, ananas, thee, avocado's, papapya's, bananen en nog veel meer. Veel toeristen passeren er niet langs deze weg, We werden dan ook vaak vol verbazing aangekeken door de vele kleine kinderen die op weg waren van school naar thuis. Morgen verslag van onze verkenning in en rond het,Outspan-hotel.

Nadat we gisteren het centrum van Nairobi verkend hebben, trokken we vandaag naar de buitenwijken om enkele andere bezienswaardigheden te bekijken. We trokken zuidoostwaarts richting Ngong Hills. Net als gisteren in het centrum maakten we opnieuw kennis met het drukke verkeer in de Keniaanse hoofdstad. De velen openluchtzaakjes langs de weg – van bloemen over houten bedden en kasten tot zelfs grafzerken- maakten de rit wel opmerkelijk. Na een tijdje ruilden we het drukke centrum voor het residentiële en koloniale Karen district.

Dan ging het omhoog, steeds smaller en rotsachtiger tot boven op de eerste Ngong heuvel. Wij met zijn vijven, met een escorte van twee gewapende soldaten, deden dan nog een flinke wandeling over de volgende twee toppen, waar we een kilometers ver uitzicht hadden op de Rift vallei langs de ene kant en op Nairobi en het Nairobi national park langs de andere kant.
We besloten het verkeer niet nog eens te trotseren om ’s middags iets in het hotel te gaan eten, maar bestelden een broodje in een lokale “shopping mall”.



Daarna trokken we naar het Giraffe center, waar enkele giraffen uit jouw hand komen eten. We weten nu alles over giraffen, zelfs hoe je ze moet kussen ;-) Er zijn foto's van, maar we gaan deze scheve schaats van vader Cosaert niet het internet opgooien; je weet nooit welk een apart leven deze foto's krijgen.
We kregen er ook wat uitleg bij een natuurleerpad, aangelegd rond het giraffe center. We waren nog van plan langs te gaan bij de Bomas of Kenya, een soort traditionele dansvoorstelling in een dorp met typische (namaak-) huizen van de verschillende stammen, maar de dansvoorstelling was al voorbij. Dat gaan we dan opnieuw doen als we hier terug zijn in Nairobi, op 8 augustus. 

Zo waren we deze avond betrekkelijk vroeg terug in het hotel. Wat lezen, diner in het restaurant en niet te lang opblijven, want morgenvroeg verlaten we Nairobi richting Noorden, naar Thika en Nyeri.

Hopelijk hebben we daar nu en dan eens internet, zodat jullie onze avonturen verder kunnen volgen.