De laatste voormiddag in Lima en dan naar huis

Op zondag hoefden we niet te vroeg op te staan. We waren de voormiddag en een stuk van de namiddag vrij. Eerst werden alle valiezen deskundig gevuld. Zoals op de meeste vakanties hadden we meer gerief mee terug naar huis dan omgekeerd (=souvenirs). Maar alles geraakte zonder problemen en zonder overgewicht ingepakt.
We hadden nog enkele uren tijd en trokken dan naar het centrum van MiraFlores. In het Parque Kennedy is er altijd wel wat te beleven en zijn er ook heel wat 'Indian Handicraft' winkeltjes en stalletjes in de buurt. Het viel wel op dat het de zondag een stuk rustiger is dan de andere dagen van de week. Een deel van de straten werd zelfs afgesloten om te kunnen joggen of fietsen. Rond de middag aten we nog een laatste keer Peruviaans in 'La Parquetita', een klein restaurant op het centrale plein, dat ons daags tevoren door onze gids aangeraden werd.
Goed op tijd keerden we terug naar het hotel. Nog een laatste keer e-mail en facebook checken en dan kwam Enrique van Condor Travel ons oppikken voor de transfer naar de luchthaven.
De reis verliep heel voorspoedig. De terugvlucht duurde precies minder lang dan in het heengaan en ook alle treinverbindingen: Schiphol - Antwerpen en Antwerpen-Kortrijk verliepen zoals gepland.
Met de hulp van een bereidwillige schoonbroer werden van het station in Kortrijk naar huis gebracht. Tegen 19u30 waren we thuis, na een trip van alles te samen zo'n 19u.

Deze reis was indrukwekkend qua natuur, cultuur en geschiedenis. Ze was bovendien goed georganiseerd - een pluim voor de lokale Peruviaanse touroperator. We werden overal stipt opgehaald en afgezet, en voorzien van heel wat informatie door deskundige lokale gidsen. Er was ook ruimte voor persoonlijk contact met de mensen van Peru.

Daarmee eindigt dit project van de familie Cosaert. Eén gezin, vijf personen, vijf reizen, vijf continenten. Het is nu aan de volgende generatie. We hopen dat we hiermee bij ons allen de aandacht voor de culturele diversiteit, het behoud van de indrukwekkende natuur en de gelijkheid tussen alle mensen waar ook ter wereld een beetje aangescherpt hebben.

Met vele groeten,

Bart & Griet

Van Cusco naar Lima

Omdat we deze morgen de ochtendvlucht naar Lima moesten halen,
waren we er weeral vroeg bij; om 5u00 werden we aan het hotel opgehaald. Met een beetje vertraging vertrokken we en goed een uur later landden we in Lima.
Van zodra je Lima nadert, zie je de valleien zich vullen met de typische mist die hier altijd hangt. We werden opgewacht door Enrique, die we nog kennen van onze eerste passage hier in Lima. Het was nog te vroeg om naar onze kamers te gaan, en dus verkenden we hier nog even de

strandboulevard, hoog boven de zee, op de klippen van de baai.
Lien en Bart daalden even af naar het strand van de Stille Oceaan, waar heel wat surfers in de weer waren. We aten iets in de TGI Friday's in LarcoMar, niet ver van ons hotel.
Na de middag, om 14u, werden w opghaald voor een city-tour. We verkenden MiraFlores, de piramiden van de pre-Inca tijd en stopten in centrum Lima voor een bezoek aan het Dominicanen klooster. Het was de bedoeling om ook nog even het marktplein te bezoeken, mar dat was vandaag hermetisch afgesloten. Vandaag is het hier immers de nationale feestdag en men vreesde voor opstootjes, omdat er recent in de actualiteit wat corruptieschandalen opgedoken zijn.

Met een truukje (door een koffie te gaan drinken in een restaurant in één van de geblokkeerde straten, konden we uiteindelijk toch dichterbij komen.
We vervolgen onze weg langs de Plaza San Martín en enkele koloniale gebouwen. Na en korte stop in het chocolade museum (eigenlijk gewoon een winkel), werden we weer netjes in ons hotel afgezet.
Nu nog eens goed slapen; onze laatste nacht hier in Perú. Morgenvroeg is er nog wat tijd om hier in de buurt eens rond te kijken en morgennamiddag vertrekken we dan terug richting thuisfront.

Via de Heilige Vallei terug naar Cusco

Na onze fysieke inspanningen van gisteren, mocht het deze morgen wat rustiger aan zijn. We moesten pas onze trein halen om half elf, dus konden we eens 'uitslapen' en rustig ontbijten. Anders dan de meeste toeristen, die direct naar Cusco terugkeren, stopten wij halverwege in Ollantaytambo.

Daar stond ons opnieuw iemand op te wachten. We verkenden de archeologische site ter plaatse (weer veel trappen, maar toch een stuk minder dan gisteren). We kregen uitleg over hoe de Inca's die stenen, vaak van meer dan 10 ton, bewerkten en ter plaatse kregen.
De lunch hadden we in restaurant Tunupa, een oude haciënda uit de koloniale tijd. Het was er zeer lekker. We vervolgden onze weg naar Cusco en stopten bij de zoutmijnen van Maras. Daar vullen ze
terrassen met het super zoute water, dat uit de berg komt. Dat laten ze verdampen en dat levert per terras zo'n 250kg zout op. Hard labeur, voor 11 dollar per 50kg zout.
Verder stopten we nog in Moray, waar we cirkelvormige Inca terrassen te zien kregen. Blijkbaar was dit een soort landbouw laboratorium, waarbij ze in de verschillende cirkels aparte microklimaten creëerden, om de teelt van gewassen uit te testen en te verbeteren.

Intussen was de zon al ver gezakt achter de bergen van de
Cordillera Andina en reden we verder naar Cusco. We deden er wel een uur extra over, want het verkeer was zeer druk. Het begint hier nu wel snel in te korten; morgen ruilen we Cusco voor Lima, de laatste stop voor we naar huis vertrekken.

Machu Picchu en Huayna Picchu

Machu Picchu heeft alle verwachtingen ingelost. Verbluffend
gewoon. Alleen al de ligging, op een granieten rots, hoog boven het scherpe dal van de Urubamba rivier, is adembenemend.
Om 5u30 werden we opgehaald aan ons hotel. Er stond al een flinke rij (= 300m) aan te schuiven om het busje naar boven te nemen. Er rijden zo'n twintig busjes voortdurend op en neer tussen Aguas Calientes en de site van Machu Picchu. De rij gaat dus snel vooruit. Rond kwart voor
zeven stonden we boven en konden we aan ons bezoek beginnen.
In ons ticket zat ook de toegang tot de Huayna Picchu. Dit is de scherpe berg, die zo'n 300m boven Machu Picchu uittorent en die op bijna alle foto's voorkomt.
We moesten deze klim aanvangen

tussen 7u en 8u. Het is goed dat we een eigen gids van Condor
Travel mee hadden, want die wist precies hoe we het moesten aanpakken om nergens te veel tijd te verliezen. Iedereen haast zich naar de toegang van Huyana Picchu en moet daar dan wachten om binnen te kunnen. Wij niet
dus, we zochten eerst een goed plaatsje om de zonsopgang mee te
maken. Dan bezochten we de zonnetempel en enkele andere belangrijke gebouwen om dan tegen 7u50, zonder te wachten, aan onze klim te beginnen. Na goed een uur klimmen haalde iedereen de top, wat, tegen de achtergrond van de Machu Picchu site, mooie familieplaatjes opleverde.
Na deze onvergetelijke maar vermoeiende klim, verkenden we nog het burgerlijk gedeelte van de site. We kregen deskundige uitleg bij de huizen van de astronomen, de waterspiegels en de condortempel.
Om 11u stonden we terug buiten. De gids adviseerde ons om met ons ticket terug binnen te gaan (het was immers geldig van 6u tot 12u, en nog naar het wachtershuisje (de iconische foto van Machu Picchu) en eventueel tot aan de Inca brug en/of de zonnepoort te wandelen. We waren toch niet gehaast om naar beneden te gaan, omdat we ook nog deze avond in het dorp blijven (de meeste toeristen nemen na een morgen-bezoek aan Machu Picchu nog dezelfde dag de trein terug naar Cusco) Zo gezegd zo gedaan. De Inca brug was een vlakke wandeling, maar langs steile rotsen en diepe afgronden. De tocht naar de zonnepoort hebben we niet gedaan, het was nog eens twee uur heen en terug.
Intussen was er ook heel veel volk toegekomen op de site - ook de Peruvianen hebben nu een week verlof, zodat we besloten om terug naar Aguas Calientes af te dalen. Bleek dat in ons hotel zowel de lunch als het avondmaal inbegrepen waren, dus dat was snel geregeld. Na een inspannende morgen (fitbit check: 337 verdiepingen, 24.677 stappen) hadden we een beetje platte rust wel verdiend.

Cusco - Aguas Calientes, per Vistadome Express

Deze morgen werden we naar het Cusco treinstation in Poroy
gebracht. We namen de trein naar Aguas Calientes. Dit wordt nu meer en meer Machu Picchu Pueblo (dorp) genoemd. Het is een traject van ongeveer 100km, waar de trein zo'n drie en een half uur over doet. Eerst door de

Heilige vallei van de Inca's en vanaf Ollantaytambo, steeds van
dichtbij de kronkelende rivier volgend. Aguas Calientes ligt zo'n 1500m lager dan Cusco, en dat merk je ook aan de landschappen onderweg. Alles wordt groener met veel meer bomen en bloemen, tot bijna een tropische vegetatie hier in Aguas Calientes.
We arriveerden rond half één en in de excursie was een lunch
voorzien in een Frans restaurant. Na de lunch en een korte platte rust, verkenden we dit kleine dorpje. Alles staat hier in het teken van de toeristen die Machu Picchu gaan bezoeken. De meesten blijven hier ook maar één nacht.
Doordat hier geen auto's rijden en er zo veel verschillende nationaliteiten zijn, heeft deze plek toch iets speciaal.
Na het diner in het restaurant van het hotel, gaan we vlug slapen, want morgen is het weer vroeg dag; om 5u30 worden we opgehaald voor een bezoek aan Machu Picchu. We kijken er naar uit.

Cusco dag 2: kerken, kloosters, klimmen en inca's

Ik ben deze morgen vroeg in de kathedraal naar de mis geweest. Omdat ik dat eens wilde meemaken maar ook omdat de gids gisteren vertelde dat de kathedraal sterk Opus Dei gericht is. Wie weet kregen we weer zo'n donderpreek als die keer in de Spaanse bergen. Toen ik enkele minuten voor zeven toekwam, sprak de priester net het slotgebed en verdween. Ik dacht dat ik de uren verkeerd ingeschat had, maar neen, de ene priester had nog maar zijn hielen gelicht en daar kwam de volgende al aan. Inderdaad zeer conservatieve dienst, inclusief communie op de tong en na de viering een individuele besprenkeling met wijwater aan de sacristie. Op de weg terug was ook de Santa Catalina kerk open.
Even binnen piepen en daar was een mis bezig voor de zusters van het slotklooster. Voor de gelegenheid stond het hek open, zodat de zusters ook de communie konden krijgen. Na de mis ging het hekken weer hermetisch dicht. Als je er 's morgens vroeg bij bent, dan proef je toch iets meer van het leven buiten de toeristische trekpleisters.
Na een heerlijk ontbijt trokken we dan weer met z'n allen op pad.

Het aanbod aan rijk versierde kerken, mooie kloosters, koloniale paleizen en nauwe straten en pleintjes is hier zo groot, dat je snel tijd te kort komt. We kozen voor een bezoek aan het Catalina klooster; we klommen naar San Cristobàl en aten 's middags in een klein lokaal restaurant niet ver van de Plaza de Armas.

We moesten daarna wel even langs het hotel om truien en souvenirs af te zetten.
Onder een stralende zon vertrokken we 's namiddags naar het Dominicanenklooster. Er was daar veel volk. De Dominicanen waren de eersten die hier klooster bouwden. En niet toevallig op de

fundamenten van het oude QoriKancha Inca paleis. Het levert een merkwaardige mengeling van Inca en Spaanse bouwstijlen op. We wandeldend nog naar de San Pedro markt en zochten samen met Stijn naar een hostal in de buurt, dat hem door een vriend aangeraden werd, maar uiteindelijk gesloten bleek. In het terugkeren bezochten we nog het Machu Picchu
museum. Onze reisgids vond dit een must-see, zelf vonden we het minder de moeite. Na ons wat opgefrist te hebben, gingen we nog iets eten. Stijn had een leuk ardes gevonden: Morena, een Peruviaans restaurant niet ver van de Plaza de Armas. Het heeft ons gesmaakt. Een aanrader.

Cusco dag 1: serieus onder de indruk

Er kwam ons deze morgen niemand ophalen. Geen busje of gids om 6u of 7u; we konden dus eens uitslapen. Al is dat natuurlijk relatief. Als je alle dagen gewend bent om vroeg op te staan, dan wordt dat een gewoonte ;-)

We vertrokken om 9u om de belangrijkste monumenten te bezoeken. Na eerst de financiële reserves wat aangevuld te hebben, bezochten we eerst de
Jezuïetenkerk op de Plaza de Armas. We kregen er uitleg van een deskundige gids. De vermenging van het Spaans (opgelegd) katholicisme met de toen heersende Inca-cultuur levert prachtige versieringen op. Jammer dat je nergens foto's mag nemen (foto interieur van internet).

Volgende stop was de kathedraal van Cusco: al even indrukwekkend en grappig ook. Vooral het schilderij van het laatste avondmaal, met cavia & chicha (gefermenteerde maïsdrank) als hoofdingrediënten (foto internet).
Over de middag aten we lekker in ons hotel en belden we even met het thuisfront. Na de middag trokken we naar San Blas, een ietwat hoger gelegen volkse wijk met een stemmige kerk. We waren nu toch al halverwege (dachten we) en zijn dan maar verder geklommen tot aan het witte Christusbeeld dat hier de stad overschouwt. We hadden er een prachtig uitzicht.
Terug beneden was er net een fiësta aan de gang. In een optocht dongen diverse lagere en middelbare scholen naar de eerste prijs folkloristische dans.
Lien en Stijn trakteerden deze avond met het diner in Limo, een peruaans-japans klasse restaurant. En dat het gesmaakt heeft.