Het is hier nu zeven uur 's avonds in Bangkok en onze laatste dag Thailand loopt ten einde. Het is nu kwestie van alles terug in de valiezen te krijgen en op tijd in de luchthaven te zijn.

Het is een interessante laatste dag geweest. Met het busje en de gids van onze lokale touroperator bezochten we de belangrijkste bezienswaardigheden van Bangkok. We vertrokken om half negen en reden eerst naar het koninklijk paleis en de tempel van de smaragden boedha (Wat Phra Kaeo). Het terrein is te vergelijken met dat van Phnom Penh, maar het staat allemaal wat dichter op elkaar, is wat rijkelijker versierd, en met alle verschillende stijlen van door de eeuwen heen.

Na het koninklijk paleis bezochten we de Wat Pho, de oudste tempel van Bangkok. Vooral de reusachtige liggende Boedha is wel de moeite waard.


Dan ging het verder naar de pier aan de grote Chao Praya rivier, waar we een boottocht maakten met één van die 'long tail' boten. Die kunnen verrassend snel gaan. We toerden doorheen de khlongs, de vele kanalen die Bangkok rijk is. Die kanalen waren er voor de wegen en waren lang de belangrijkste transportwegen van de hoofdstad. We zagen er ook nog de sporen van de grote overstroming van september/oktober vorig jaar.

Tenslotte stopten we nog bij de Wat Arun, op de andere oever, waar we op klommen en zo een mooi zicht kregen op de stroom en de oude stad.
We werden dan om twee uur afgezet aan één van de grotere shoppingcentra van Bangkok: MBK.

Daar splitsten we ons op: Griet en Tine voor de winkeltjes en de rest ging nog kijken naar het huis van Jim Thompson: een spoorloos verdwenen zijdehandelaar die een authentieke Thaise woning achterliet, vol met antiquiteiten, in een schitterende tuin.
Om half vijf namen we de Sky-train naar ons hotel, waar we ons nog wat konden opfrissen, vooraleer ze ons komen halen om naar de luchthaven te voeren. We vertekken dan kort voor middernacht Bangkok tijd en tegen dat jullie allemaal goed wakker zijn, zijn we thuis.

Koh Chang - Bangkok

De cirkel is rond. We zijn terug in het hotel waar we twintig dagen geleden onze trip begonnen. Toen we in de auto vroegen wie er zin had om deze toer nog eens te doen, waren er maar weinig enthousiast. Het is tot nu toe schitterend geweest, maar om nu terug twintig dagen op zwier te gaan... Hoe ver we ook zitten, sommigen beginnen de stal al te ruiken.
Deze morgen op Koh Chang ging de telefoon om 8u. Dat het busje van de touroperator ons op het vasteland ging opwachten om 11u en dat het vervoer naar de ferry klaar zou staan om 9u aan de receptie. Dat was een beetje vroeger dan verwacht, maar we waren snel gepakt en gezakt en na een voortreffelijk ontbijt lieten we Koh Chang achter ons.
Grappig te zien hoe ons busje van binnen gepimpt was. Je kan het misschien zien op de foto. Er rijden hier wel meer van die wereldvreemde toestanden rond.
De trip naar Bangkok was zo'n 340km of 4 uur. De wegen zijn hier wel een stuk beter dan in Cambodja of Laos, zodat de gemiddelde snelheid hier toch hoger lag.
We werden afgezet in The Siam Heritage, het hotel waar we onze eerste nacht in Thailand hadden doorgebracht. We trokken voor het avondeten naar China town, maar daar was, behalve in de hoofdstraat al niet zoveel ambiance meer. We aten in een leuk Chinees restaurant (met specialiteit echte haaievinnen, maar die bestelden we uiteraard niet, uit protest tegen de manier waarop de haaien gevangen worden).
We keerden met een tuk tuk (een brommertje met een bakje aan waar we met moeite allemaal inkonden) terug naar het hotel. We eindigden de avond met nog een uurtje shoppen in de Patpong night market (het afbieden beginnen we goed onder de knie te krijgen)

Koh Chang - dag 3

Koh Chang dag 3 was een doorslagje van dag 2, behalve dat we geen verjaardag te vieren hadden natuurlijk.

Vanaf 's morgens was er weer volle zon, wat weer uitnodigde tot een dagje zwembad, zee en strand.
's Morgens was dat bij het zwembad hier binnen in het resort, na de middag, wanneer de zon wat minder hard brandde, werd het de rand van de zee.
Ons rood velletje van de eerste dag tropische zon is intussen al wat bruiner gekleurd...

's Avonds zochten we een typisch Thais restaurantje langs de eilandweg net buiten ons hotel. Het was voor Bart en Stijn eerder aan de 'spicy" kant; er moest dus geblust worden.
We eindigden daarom de avond in een bar waar een Koreaanse Rastafari ons vergastte op een gitaar-optreden met de oude klassiekers als "no woman no cry (no whisky, I cry maakte hij ervan), Jealous guy, Angie en vele anderen. Nog enkele hoofdstukken uit ons boek lezen, en dan weer onder de wol...

Koh Chang - dag 2

Tweede dag op Koh Chang. En een speciale dag: Tine's 14e verjaardag. Ze heeft toch dikwijls geluk Tine; ze heeft al in zoveel verschillende landen haar verjaardag mogen vieren. En eigenlijk was het vandaag ook de eerste echt stralende zonnige dag op deze reis. Mooi om foto's te nemen, maar de temperatuur gaat ook gemakkelijk een graad of vijf hoger.  We bleven dus de hele morgen, tot een stuk na de middag, aan het zwembad. Dan deden we een wandelingetje in de baai en zwommen een beetje in de zee.
Echt een relax-dag dus.
En we hadden voor Tines verjaardag ook nog een kleine attentie klaar. En Tine had dat echt wel niet verwacht.
's Avonds namen we dan de taxi naar White Sands Beach, een baai een beetje verder, waar er wat meer animatie en winkeltjes zijn. We aten er bij Thor, aan de rand van de zee en zagen er de zon prachtig ondergaan.

Koh Chang - dag 1

Eerste dag van onze 'relax'-driedaagse op het eiland Koh Chang. Voor de eerste keer in goed twee weken moesten we de wekker niet zetten. We mochten eens lang uitslapen, enfin, toch tot 9u, om ons ontbijt niet te missen.
Deze morgen trokken we naar het zwembad, waar we een familie uit Brussel leerden kennen. We speelden samen volleybal in het zwembad. Ze vonden een uitgelezen kans om hun kinderen, ongeveer dezelfde leeftijd als de onze, een spoedcursus Nederlands te geven.
Voor het middagmaal trokken we naar een lokaal restaurantje langs de hoofdweg hier op Koh Chang. Verbazend hoe goedkoop je hier kan eten in Thailand. Voor ongeveer 8€ hadden we alle vijf gegeten en gedronken...
Dan zijn we te voet naar een waterval in de buurt geweest. Het was een km of twee tot de ingang en daar was er een wandelweg doorheen het regenwoud tot aan de voet van de waterval.
Door te zeggen dat Tine nog maar 12 was en Lien 14 (tot haar grote verontwaardiging), konden we wat sparen op het ingangsticket en daarmee was ineens onze taxi terug ook betaald ;-).

We trokken daarna nog naar het strand hier van het hotel, gingen wat zwemmen in het zwembad dichtbij.
Het diner namen we terug in het hotel, lekker en dichtbij.

Phnom Penh - Koh Chang

Een beetje een overgangsdag gisteren, met vooral transport over land vanuit Phnom Penh naar het Thaise eiland Koh Chang. Het was vooral spannend om te zien of we het gingen halen, want het was eigenlijk voor niemand duidelijk hoever het eigenlijk was tot de Thaise grens en hoe lang we er over zouden rijden. Eerst was het acht uur, dan zes uur, en dan vijf uur. Nu, zolang de schatting omlaag ging, maakten we ons geen problemen.
We vertrokken om 8u uit Phnom Penh. Het duurde een uur om de hoofdstad uit te geraken. Dan ging lang de lange rechte weg nr 4 richting kust, richting Sihanoukville. We stopten voor een koffie en sloegen dan weg 48 in richting Koh Kong. Goede weg, weining tot bijna geen verkeer, door een bergachtig nationaal park. Het was goed één uur toen we in Koh Kong, de Cambodjaanse kant van de grens, toekwamen.
We besloten snel de grens over te steken, omdat we niet goed wisten hoe ver het nog was en hoe laat de laatste ferry naar het eiland Koh Chang ging.
Na de gebruikelijke administratieve rompslomp, stapten we te voet naar Thailand. We moesten van Griet de bagage goed in het oog houden, want ze vertrouwde die Cambodjanen voor geen haar en vreesde dat ze drugs of zo in onze bagage ging foefelen. Een beetje te veel naar Bridget Jones gekeken, denk ik.
Enfin, ons busje stond netjes te wachten en leverde ons kwart voor vier af op de pier van de overzetboot naar het eiland Koh Chang. Daar moesten we wel een uurtje wachten, want het was er behoorlijk druk. De overtocht verliep probleemloos en we werden door de chauffeur aan ons hotel afgezet.
We hebben de boel hier nog een klein beetje verkend, want het kwam al heel snel donker. We hebben dan nog iets gegeten in één van de restaurants hier en doken dan snel in bed. Morgen mogen we uitslapen...

Siem Reap - Phnom Penh

Dag 15 van onze Azië-toer. Deze morgen stapten we terug het vliegtuig op voor een korte lokale vlucht van Siem Reap naar Phnom Penh. 40 minuten vliegen, voor een traject van goed 300km, waar je met de auto een uur of zes over doet. Een goede keuze dus. Tegen 9u30 stonden we in Phnom Penh en hadden we onze gids en chauffeur gevonden.
We reden eerst naar de Killing Fields in Choeung Ek. De plaats waar het regime van de rode khmers tussen 1975 en 1978 tienduizenden Cambodjanen executeerden. Er werden slechts enkele massagraven opgedolven en alle schedels die gevonden werden werden ter nagedachtenis in een groot glazen schrijn opgesteld. Vooral de vele kleine resten op het terrein, een tand, een stuk kledij, een stuk been, maakten dat we heel stil waren toen we van daar weg reden.
In het busje kregen we dan de uitleg over het regime van Pol Pot. Hoe hij aan de macht kwam, welke politieke krachten er in die tijd speelden, hoe de relatie met de Amerikanen was, welke de rol was van de huidige koning... een interessante les moderne Cambodjaanse geschiedenis.
De beenderen & kledingstukken van Choeung Ek kregen een gezicht in het gevangenenkamp van Tuol Sleng. Een middelbare school die tot gevangenis omgebouwd werd en waar de volledige Cambodjaanse intelligentia opgesloten en gemarteld werd vooraleer ze naar de killing fields afgevoerd werden. De vele foto's van slachtoffers en hun beulen waren zeer confronterend.
In de namiddag gingen we dan op bezoek in het culturele Phnom Penh. Overigens een drukke Aziatische hoofdstad met gigantisch veel brommers en een zeer druk verkeer. En te zien aan het aantal luxe auto's (Lexus, Mercedes,...) is de rijkdom hier zeer ongelijk verdeeld.
Eerst stond een bezoek aan het koninklijk paleis en de zilverpagoda op het programma. Jammer genoeg was de koning in het buitenland, anders hadden we hem wel eens goedendag gezegd.
Tenslotte was er ook een bezoek aan het nationaal museum, met de kunstschatten van overal in het land. We hadden al wel heel wat gezien in Angkor, dus daar waren we wel snel door. Zo bleef er nog voldoende tijd over voor onze dagelijkse zwembeurt.

Tonle Sap - Angkor

Laatste dag van ons verblijf hier in Siem Reap, dicht bij het Angkor complex.
Deze morgen werden we om acht uur opgehaald voor een boottocht op het begin van het Tonle Sap meer. Daar zijn er hele drijvende dorpen. Dit zijn deels Cambodjanen en deels Vietnamezen. Tijdens het regenseizoen doet de wassende Mekong dit Tonle Sap meer vollopen en is het dus te diep voor de vissers om met hun beperkte middelen te vissen. Daarom komen ze allemaal naar het eind van het meer om wat handel te drijven met de mensen uit de stad. Tijdens het droog seizoen gaan ze dan allemaal met hebben en houden het meer op.
Je vindt van alles tussen die bootjes: een school, een kerk, zelfs een overdekt basketbalveld. Toch indrukwekkend hoe die families er in slagen om een bestaan uit te bouwen.
Op de terugtocht stopten we aan een lotusbloemplantage en kregen we uitleg over hoe er in Cambodja rijst verbouwd wordt.
De zon zat al vroeg uit en de bezoeken van de afgelopen weken beginnen wat door te wegen. Daarom verplaatsten we de laatste tempelbezoeken naar de latere namiddag en bouwden we een zwem- en zonpauze in over de middag.
Rond drie uur kwam onze gids Chengy ons terug ophalen voor een bezoek aan twee iets verder gelegen tempels.
Banteay Srei is een kleine tempel, in roze zandsteen, maar met zeer gedetailleerde bas-reliefs. Ze vermoeden dat de versieringen door vrouwen uit de steen gekapt zijn. Wie weet?
Op de terugtocht stopten we nog in een lokaal dorpje, waar Chengy ons uitlegde hoe palmsuiker gemaakt wordt. We deelden ook wat tandenborstels & zeepjes uit aan de kinderen in het dorp. Dit was volgens onze gids beter dan geld of andere dingen, omdat er nog steeds veel problemen zijn met de basishygiëne in die dorpen.
Tenslotte bezochten we nog een laatste tempel: Banteay Samre. Ook weer kleiner en anders dan de andere. Maar vooral: doordat we daar in de late namiddag waren, waren we er helemaal alleen. En dat gaf toch wel een heel speciale atmosfeer.
Deze avond dan, zijn we nog iets gaan eten in een lokaal Khmer restaurant en deden we nog een wandeling in de Siem Reap night market. Vooral de voet-vis massage zal de kinderen nog wel een tijdje bijblijven. 

Angkor

Nadat we gisterennamiddag al kennis maakten met Angkor Wat, stonden vandaag enkele andere tempels van het centrale Angkor complex op het programma.
Eigenlijk is dit hele complex moeilijk te bevatten. De hele site is 200 vierkante km groot en telt maar liefst 70 tempels. De oude stad Angkor Thom is een vierkant met een zijde van drie km. En volledig ommuurd met een 7m hoge muur, en daarbuiten ligt een 8m diepe wal, van wel 150m breed. In de twaalfde eeuw zouden binnen deze stadsmuren één miljoen mensen gewoond hebben.

We vertrokken dus om 8u, na een heerlijk ontbijtbuffet, in de richting van het complex, dat hier maar een km of 6 vandaag ligt.
Het eerst was Angkor Thom aan de beurt: de zuidelijke ingangspoort, met de brug over de wal, waar tientallen personages een slang dragen. Dan verder naar het centrale tempelcomplex van Angkor Thom: Bayon. Daar zijn de bas-reliefs niet zo verfijnd als gisteren in Angkor Wat, maar ze beelden het dagelijkse leven uit van de Khmer mensen, en dat levert soms wel grappige taferelen op.
Dan ging het verder via Baphoon en Phimeanakas naar het olifantenterras: alles even goed bewaard en even groots & indrukwekkend.

's Middags aten we in een klein restaurantje op de tempelsite en kort na de middag stond een ossenkarrentocht door een lokaal dorpje op het programma. De omstandigheden waarin de gezinnen hier op het platteland moeten leven zijn moeilijk te vergelijken met deze van bij ons. Er is hier rond de tempels wel wat meer commercie. Veel kinderen die een cent willen bijverdienen door allerhande souvenirs aan de man te brengen.

De laatste tempel vandaag was die van Ta Prohm, bekend van de tombraider film met Angelina Jolie. Deze tempel toont hoe het oerwoud de stenen gebouwen overwoekerde en zelfs kapot kreeg. Ta Prohm is minder gerestaureerd dan Angkor Wat of Bayon, maar het geeft wel goed aan wat de Fransen hier in het begin van de 20ste eeuw aantroffen.

We waren vrij vroeg terug in het hotel, zodat we nog wat konden zwemmen en wat bekomen van het toch vrij drukkende weer. 's Avonds zijn we dan nog gaan eten in een restaurant waar ze ook de traditionele Cambodjaanse dansen opvoerden. Dat was nog eens interessant om te zien. 

Vientiane - Siem Reap - Angkor Wat

Deze morgen zeer vroeg opgestaan want om 5u kwamen ze ons oppikken. We moesten namelijk de vlucht van 6u30 van Vientiane naar Siem Reap halen. Heel raar, maar omdat we daarbij Laos verlieten en Cambodja binnenkwamen, moest het vliegtuig blijkbaar aan de grens, Pak Se, eventjes landen, iedereen van boord, alle papieren in orde brengen en dan terug op onze plaatsen en het vliegtuig kon terug vertrekken...
Tegen 9u25 kwamen we in Siem Reap aan, nog wat formaliteiten aan de grens (visum, vingerafdrukken, foto's), maar al bij al vlot gegaan. Onze valiezen waren ook allemaal mee (intussen al eentje meer, gekocht voor alle souvenirs...).
We werden terug opgewacht bij de uitgang door onze nieuwe gids en chauffeur voor Cambodja en vlot naar ons hotel gebracht.
Daar kregen we wat tijd om te bekomen van het vroege opstaan en hebben wat geslapen en gezwommen.
Om 15u kwamen ze ons ophalen voor het bezoek aan de tempel van Angkor Wat. Niet zomaar weer een tempel, maar heel indrukwekkend en totaal iets anders dan wat we tot nu toe zagen.
Het was wel heel warm tijdens het bezoek (je ziet waarschijnlijk wel dat we 'redelijk' bezweet op de foto's staan :)).

Het is al de ganse reis warm (tot erg warm) maar weinig zon (misschien maar goed want het zou anders nog veel warmer zijn...) en nu en dan eens een goeie regenbui.
Vanavond nog eens westers gaan eten (of toch bijna) in een lokale hamburgerrestaurant (Mekongburger met frieten).
En dan eens vroeg naar bed na weeral een zeer boeiende en goed gevulde dag.

Verslaggever van dienst, Griet, na de vele dagen dat Bart verslag uitbracht ...

Vang Vieng - Vientiane

Gisterenavond geen goed internet en ook te weinig tijd om een berichtje te schrijven. Daarom doen we dit nu, op zondag, aan het zwembad van ons hotel in Siem Reap.

Vooreerst laten weten dat Lien weer in orde is. Een dagje rust heeft blijkbaar goed gedaan. Ze is weer 'alive & kicking' zoals ze zeggen.
Zaterdagmorgen dus rond een uur of negen vertrokken uit Vang Vieng. Enkele km verder zijn we kort gestopt voor een bezoek aan een kalksteengrot in de buurt van Vang Vieng. We moesten een 170 trappen omhoog en kregen op verschillende plaatsen een mooi zicht op het kleine stadje. Dan verder naar de hoofdstad van Laos: Vientiane.

We besloten om niet te veel te stoppen onderweg, omdat we in Vientiane nog een redelijk programma moesten afwerken, en we ook niet te laat in het hotel wilden aankomen zodat er nog wat zwemtijd zou overblijven. De weg lag er beter bij dan eergisteren, maar we hadden toch ook drie uur nodig om de 160km te overbruggen.

In Vientiane hebben we eerst iets gegeten in een lokaal restaurantje, op aangeven van onze gids. Zeer lekker en goedkoop. In Vientiane zelf hebben we dan een viertal monumenten bezocht.
De Wat Phra Keo: een oude tempelhal, waar een budha-beeldje van jade moest staan, maar dat door de Thais ontvoerd is en nu in Bangkok staat. De Wat Visaket, de oudste tempel, die de plunderingen van de Thais overleefd heeft en wel meer dan 10.000 budha beeldjes telt. Het nationaal monument dat op alle bankbiljetten staat: de Pha That Luang zou de relieken van de echte budha bevatten en tenslotte de overwinningsboog: een soort Arc de Triomphe, gemaakt van gerecupereerd beton uit de Vietnam oorlog.

Dan naar het hotel, waar we nog heerlijk gezwommen hebben in een prachtig decor. Het avondeten namen we in een sandwichzaak dicht bij de Mekong, en dat was het tijd om te gaan slapen, want op zondagmorgen moesten we om half vijf (dat is vier uur dertig !!) op om ons vliegtuig naar Cambodja te halen.