Deze morgen was het vroeg, zeer vroeg. Om de boedhistische monniken te zien op hun dagelijkse bedelronde, moesten we er al om half zes uit. Lien, Bart & Griet zagen het zitten, de jongste twee verkozen om eens uit te slapen.
Al vlug zagen we de verschilende rijen monniken passeren: voor elke tempel één rij, de echte monniken voorop, de novices, van groot naar klein, er achteraan. Sommige van de novicen waren maar een jaar of 10 oud. Langs de weg zitten de lokale inwoners klaar met voedsel. Als de monniken passeren, dan openen ze hun bedelpot en stoppen de inwoners er wat rijst of fruit in. Zelf mogen de monniken het voedsel niet aanraken.
Sommige inwoners maken er een handeltje van: al vlug kregen we ook een mand met rijst en fruit in ons handen gestopt en stonden Griet en Lien ook voedsel uit te delen.We bezochten nog snel de lokale markt voor voeding en Lien & Bart klommen nog naar de pagode op de Chom Si heuvel, waar ze een mooi zicht hadden op het ochtendlijke Luang Prabang.
Om 9u kwam onze chauffeur ons halen voor de 240km lange rit naar Vang Vieng. Dit is eigenlijk de belangrijkste weg van Laos tussen de hoofdstad Vientiane en de koninklijke stad Luang Prabang. Of zoiets als een weg tussen Brussel en Oostende. We hebben er wel een uur of zes over gedaan. Je passeert door dorpjes, waar de honden over straat lopen. Er staat al eens een koe in de weg; een aardverschuiving heeft een deel van de weg meegenomen,...
Onderweg stopten we nog eens in een Hmong bergdorp, waar we veel uitleg krgen van onze gids. We mochten er binnen in de huisjes en mochten zelfs de kindjes in hun traditionele outfit fotograferen. Na het dorpje was het nog anderhalf uur verder dokkeren over de kaduke weg. Ons witte Toyota busje is er volledig bruinrood uitgekomen.
Zo kwamen we aan in Vang Vieng, het backpackers-paradise, gelegen aan de Nam Song rivier, waar morgen een kayaktocht en een bezoek aan enkele grotten op het programma staan.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten